Mae'n rhaid i'r anian newydd

Mae'n rhaid i'r anian newydd
  A blanwyd gan y Tad
I gael ei maeth a'i chynnydd
  O ffrwythau'r Ganaan wlad;
Nid oes dim ymborth iddi
  Yn holl deganan'r llawr;
Mae'n tynu ar i fyny -
  O'r nef y daeth i lawr.

A raid i minau drengu
  O eisiau dyfroedd clir?
'Rwyf bron llewygu'n tramwy
  Y dyrys anial dir;
Dwg fi i'r dyfroedd tawel,
  I'r porfeydd gleision mawr,
Lle mae y rhai lluddedig
  Yn rhoi eu penau'i lawr.

Os dof fi trwy'r anialwch
  Rhyfeddaf byth dy ras,
A'm henaid i ddyogelwch,
  'Nol ganwaith colli'r ma's;
A'r maglau wedi'u tori,
  A'm traed yn gwbl rydd,
Os gwelir fi fel hyny,
  Tragwyddol foli fydd.

gwelir: O Arglwydd dyrcha arnom

It is necessary for the new soul
  That was planted by the Father
To get its nourishment and growth
  From the fruits of the land of Canaan;
There is no fodder for it
  In all the trinkets of earth;
It is drawing upwards -
  From heaven it came down.

Must I, though, perish
  From needs of clear waters?
I am almost fainting traversing
  The troublesome desert land;
Lead me to the quiet waters,
  To the great green pastures,
Where the exhausted
  Lay down their heads.

If I come through the desert
  I will wonder forever at thy grace,
And my soul to safety,
  After a hundred times loosing the field;
And the snares having been broken,
  And my feet completely free,
If I am to be seen thus,
  Eternal praise there shall be.